ایمنی داربست
برای بالا رفتن از نردبان از قانون سه نقط اتکا استفاده کنید. (دو دست و یک پا یا یک دست و دوپا)
فاصله بین پایه‌های نردبان باید حداکثر ۳۰ سانتی متر باشد.
نردبان را نباید در جایگاه داربست یا روی سکو استفاده نمود.
برای بالا رفتن از داربست‌ها نباید از نردبان‌های دست ساز استفاده کرد.
زاویه‌ای که بین سطح افق و نردبان به وجود می‌آید، باید ۷۵ درجه باشد.
فاصله بین داربست و خطوط برق کمتر از ۳۰۰ ولت، باید حداقل یک متر باشد. این فاصله برای خطوط برق ۳۰۰ ولت تا ۵۰ کیلو ولت باید ۳ متر باشد.
بست‌های مورد استفاده برای داربست نباید از جنس چدن باشند.
هیچ یک از قطعات داربست نباید رنگ شود، اما می‌توان از ضد زنگ‌ها استفاده نمود.
بست‌ها و تیر‌های داربست باید در مکانی مسقف نگهداری شوند و زمان استفاده از آن‌ها برای نصب داربست، کنترل کیفیت شوند.
سطحی که داربست قرار است روی آن برپا شود باید حتما سفت باشد. در صورتی که سطح زیر کار نرم باشد باید از ورق فلزی استفاده شود.
استفاده از مهار مناسب برای جلوگیری کردن از تکان خوردن و حرکت داربست‌ها پس از نصب، لازم است.
بار باید بطور یکنواخت روی سکو تقسیم شده باشد.
برپایی داربست نیاز به اخذ مجوز دارد که باید قبل از نصب داربست نسبت به اخذ آن اقدام نمود.
نمی‌شود که به جای گارد ریل از نوار خطر استفاده کرد.
تخته‌های الوار که برای سکو استفاده می‌شوند باید ضخامت یکسان داشته باشند.
تکیه دادن به حفاظ‌ها و نرده‌ها ممنوع می‌باشد.
در زمان‌هایی که شرایط جوی نامناسب است به دلیل احتمال وقوع خطر، باید کار بر روی داربست را متوقف نمود.
